Berbat

Adam sağır,
üstelik dilsiz,
bilmiyorum belkide değil!
Bana öyle geliyor.
Sessizlikten içi geçmiş adamın,
dudakları büzüşmüş,
adamın kulakları yok,
dili kesilmiş,
üstünde delik deşik bir ceket,
delik ceketi siyah,
kısa bacaklarıyla ritm tutuyor!
Her adımda,
bir ses,
bir ses yükseliyor!
Ve öyle sessiz,
öyle derin,
tüm dünyada yankılanıyor!
Adamın önünde bir masa,
masanın üstünde bir adam!
Herkese isyan ediyor!
Sol eli incinmiş kadına,
dua eden tabloya,
tavandaki çatlağa,
herkese!
Musluktaki damlaya,
penceredeki kire,
dünyadaki tüm engellere,
ve engellilere küfrediyor!
Yüzünü buruşturuyor!
Üstelik sağır,
dilsiz,
ve belkide değil!
Bana öyle geliyor!

Sahnede bir kadın!
Şarkı söylüyor!
Sesi hastalıklı,
dizleri hafif aralık,
tüylü bir şapkası var!
Teni hala pembe,
günahları derisine işlemiş,
bağırmaktan, soluğu kesilmiş kadının,
ağzı kurumuş,
kadının duyguları yok,
sütten kesilmiş!
Üstünde açık seçik bir elbise,
elbisesi siyah!
Uzun bacaklarıyla şahane duruyor!
Her adımda,
bir ses,
bir ses yükseliyor!
Ve öyle sessiz,
öyle derin,
tüm dünyada yankılanıyor!
Kadının elinde bir kadeh,
kadehin içinde bir kadın,
herkesi sarhoş ediyor!
Sağır bir adamı,
dilsiz bir şarkıyı,
tavandaki çatlağı,
herkesi!
Musluktaki damlayı,
penceredeki kiri,
dünyadaki tüm engelleri,
ve engellileri!
Üstelik çirkin,
kötü,
ve belkide değil!
Bana öyle geliyor!

Mutlu Ereriş