Hey güneş günlüğü, ben ne mi yapıyorum! Ruhumu gezdiriyorum diyebilirim! Genelde güneşe doğru hareket ediyorum! Ay ise arkamı kolluyor! Bazı şeylerin o kadar farkındayım ki, o şeyleri görmezden gelemiyorum. En insani özelliğim de bu bence. Bir de hiç farkında olamadıklarım var! Yaratıcı fikirler kısmı. Örneğin; bu kendim için yarattığım kaçıncı dünya sayısını unuttum. Bir o kadar da yok ettiğim şey oldu. Buraya bir betimleme gider mesela, ama birazdan yaparım olur mu? Tahmin edersiniz. Zaten yazar dediğin mutlaka bir şeyler anlatır!
Çimlere uzanmış güneşe bakıyorum şu an! Yüzümü ne zaman yeryüzüne çevirsem, bir kalça dünyanın önünü kapatıyor! Size de olur mu bu? Nefsine hakim olamayan bu kalçanın arkasını göremez gençler! Kocaman çayırları, denizlerin ne kadar kaldırma gücü olduğunu, adaları ve toprağı bilmek istiyorsanız. İlk önce nefsinize hakim olmalısınız! Ah şu gençlik, zihnimiz saçmalıklarla dolu oluyor ve büyümekte çok ayrı bir dert! Ya çayırda yaşıyorsun bu hayatı ya da adanın birinde!
Güneş Günlüğü
“Tek fark müziği sen seçebilirsin!”
En ufak ayrıntıyı bile atlamadan diye bir laf duydum geçen. Resmen en ufak ayrıntının anlamını yitirmesini sağlıyor. Farkında mısınız!
Çok Anlamsız
Eskiden ritmi tutturduğum da dans ederdim. Şimdi ancak mırıldanabiliyorum! Gitgide gençleşiyorum sanki, sabırsız bir şey oldum iyice! Az önce elinde papatya gördüğüm kadına, bahçen var mı diye sordum!
Bana kaktüsünden bahsettiğinde ise ne suyla ne toprakla işi vardı!
Hayat çokça telefonumun bataryası gibi, sürekli şarjda ama bitmiyor. Sadece beklemek gerekiyor! Duraklamak, Uyumak, Dinlenmek ve yine yorulmak için yaşamak!
Eyvallah!
