-Kayboluyorum-
Kaktüs, susuzluğa.
Kardelen, soğuğa.
Çelik, sıcağa.
Eldiven, kara.
Yürek, acıya.
Mum, karanlığa.
Işık, gölgelere.
Varlık, yokluğa.
Fakir, açlığa.
Sefil, günaha.
Düşler, gerçeğe.
Ufuk, geleceğe.
Mazi, geçmişe.
Tecrübe, hataya.
Ölüm, yaşama.
Hayat, huzura.
Adalet, eşitliğe.
Özgürlük, suça.
Yapraklar, rüzgara.
Ömür, zamana.
İnsan ise; Hepsine dayanır!
Anladınız mı bilmiyorum?
Bu şeyler bir ömür sürer!
Ayrılık şarttır!
Denge birliktedir!
Sizi aşk dönüştürür!
Ve zıtlıklar güzeldir!
-Kayboluyorum-
Kaktüs, yalnızdır.
Kardelen, renkli.
Çelik, sert.
Eldiven, sıcak.
Yürek, açık.
Mum, sakin.
Işık, parlak.
Varlık, sağlam.
Fakir, gururlu.
Sefil, tembel.
Düşler, gerçek.
Ufuk, mazi.
Mazi, ders.
Tecrübe, gelecek.
Ölüm, yenilik.
Hayat, hareket.
Adalet, düzen.
Özgürlük, ruh.
Yapraklar, orman.
Ömür, kaderdir.
Hepsinin toplamı; İnsandır diyorum!
Anladınız mı bilmiyorum?
Tek bir virgül bütün yaşamı değiştirir!
Değişmek şarttır!
Dönüşmek uyum!
Sizi aşk dönüştürür!
Ve zıtlıklar harikadır!
“Kayboluyorum aşkım!”
Düşünüyorum da… Pozitif bir değere denk düşer varlık, yokluk ise sıfıra… Oysa pozitif bir değerin zıddı negatif bir değer olmalı diye biliyoruz biz. O zaman benim zıddım nerede?
“Hiçten hiçbir şey meydana gelmeyeceği” için bir tarafa bırakılmıştır 🙂 ama biraz düşünüyorum da.. senin zıddın yansımanın da yansıması olabilir.
Mail adresinize cevap göndermiştim yazınızla ilgili…
çok teşekkür ediyorum hemen bakacağım. çok sağ olun… 🙂 size de başarılar diliyorum. harika şiirlerinizle.
Teşekkür ederim. Görüşmek üzere.
Biz virgüllere inananlar: En zıt uyumlara aşığız.
😉