Köpük Yılı

Somon balıklarını izliyorum, çok köpük çıkartıyorlar..
Sümüklü böcekler, ne biçim köpüklü..
Çiçeklere bakıyorum, toprakları köpük içinde..
Çocuklara gülümsüyorum, dudakları köpük köpük..
Uzun zamandır tek başımayım ama kiminle karşılaşsam hemen köpürüyor..
Saf mıyım, neyim? Bilmiyorum!

Üsküp’te bir kayanın üstünden sarkıyorum..
Karadağ’da gözlerimi dinlendiriyorum..
Sofia’da uyanık kalmaya çalışıyorum..
Kosova, köpürüyor..
Bosna, yemyeşil duruyor..
Hırvatistan, gülümsüyor..

Bu sene, elime ne alsam köpürüyor..

Corona içiyorum..
Şişeyi elime alıyorum, hop köpürüyor..
Deniz kenarındayım..
Ayaklarımı suya uzatıyorum, hop köpürüyor..
Jakuziye giriyorum..
Sadece uzanıyorum, aman Allah’ım köpürüyor..
Türk kahvesi içiyorum..
Fincanı elime alıyorum, üff köpürüyor..
Partiye gidiyorum..
Dans ediyorum, hobaaa pist köpürüyor..

Kaybettiklerim, köpürüyor..
Kazandıklarım, köpürüyor..
Zevk aldıklarım, köpürüyor..
Zevk verdiklerim, köpürüyor..

“Bildiğim kadarı ile bir şeylerin köpürebilmesi için saflığını kaybetmiş olması gerekiyor! Bu yüzden en çok da öfke ile köpürenler kaybediyor!”

Gezgin ruhum, güneşe aşık!
Zihnim, ışık dolu!
Duygum, neşeye aşık!
Kalbim, sevgi dolu!
Bedenim, saf!
Mutlu ise; yaşamak dolu!

Umarım 2022 yılında daha çok kendiniz olursunuz..
Tüm Dünya için muhteşem bir yıl olmasını diliyorum..
Köpürenlere saygılar!