One Night

Yeryüzünün başından eksik olmayan,
gökyüzü kadar sadıktım hep!

Tüm bedenini çamura dönüştürebilecek kadarda yalancı!

Göklerde durum farklıydı ama.
Gündüzler geceye dönüşürken,
günlerce sessiz kalıp gölgede beklemiştim.
Gökyüzünün verdiği sözü bozmasını,
ve kopan fırtınanın altında,
şu ana kadar gördüğüm tek dürüst an için,
ona deli gibi yalvarmayı istemiştim.

• “Sana önem vermiştim.” Dedi.
• “Sadakat hiç bilmediğim bir yalandı.” Dedim.
• “Bak oysa ben ne kadar dürüstüm.” Dedi.
• “O an, hayatımda hiç olmadığım kadar dürüsttüm.” Söylemedim.
• “Sessizliğin, suçluluğun beni çıldırtıyor.” Dedi.
• “Sanki üç saattir birbirimize hiç yalan söylemiyorduk ve kendime hiç bu kadar sadık olmamıştım.” Sustum!
• “Beni anlamadığını düşünüyorum boşa vakit harcıyoruz.” Dedi.
• “Sanki başka bir şeye vakti varmış gibi yapıyordu.” Kendini kandıranlar sürekli doğruyu söylerler! Susun!

Karanlık çökerken eskisi gibi ışıldamaz artık!
Gün biterken bir kaç saniye vaktin kalmıştır.
Artık daha fazla bunu saklayamazsın.

Kendin olma vaktin gelmiştir.
Ve kendinden vazgeçemezsin!

“Gece! Avcılara avlanma imkanı sunarken,avı korumakla yükümlüdür!”

“Kısacası bütün sorumluluk benimdir!” Anlıyor musun ?

Mutlu Ereriş