-Özgür İrade-
Manipüle – Artık inanarak vakit harcamak istemiyorum. Kurallara uymak, kurallı olmak!
Argüman – Bence Tanrıyla konuşman gerek! Kim bilir ne kadar zaman oldu.
Manipüle – Ahah buna melekler bile güler! Tanrı ile konuşamıyorum. Ayrıca onun sesini duyan, ne gördüm ne de duydum!
Argüman – Melekler buna gülemez, aslına bakarsan öfkelenirler demek daha doğru olur! Çünkü onlar Tanrıyla konuşamazlar. Kuralın kendisi olarak yaratıldılar.
Manipüle – Nasıl yani?
Argüman – Mesela Azrail ölüm meleğidir. Tanrı ile konuşanları son yolculuğuna hazırlar ve eşlik eder. Var olma sebebi budur. Tanrının gazabı ve öfkesi, Tanrının gülen yüzü, Tanrının bilgeliği ve çevikliği diye sıralayabiliriz, Melekleri!
Manipüle – Dolayısıyla inançsızlığım kuralları yıkmak istememden mi kaynaklanıyor?
Argüman – Hayır! Meleklerin Tanrıyla konuştuğuna dair bir söylentiye inanmış olabilirsin. Aslında şu an ki halin, miadı dolmuş bilgilerle yaşamı sürdürmek! Yeni bilgilere ihtiyacın var!
Manipüle – Ama ben Tanrıyla konuşamıyorum!
Argüman – Aslına bakarsan şu an tam olarak bunu yapıyorsun.
Manipüle – Ne yani şimdide Tanrı olduğunu mu iddia ediyorsun?
Argüman – Hayır! Tanrı ile konuşabildiği mi! Ve onun, konuşmalarımı dinlemen için seni bana gönderdiğini! Aradığın cevaplar bendeymiş!
Manipüle – Hm güzel cevaptı. Bir an fantastik bir şeyler yaşayacağım sandım. Neyse ki adın Argüman kanıt gibi bir şeysin öyle değil mi?
Argüman – Kural meleklerse, kuralları manipüle eden sensin! Tüm dönüşümünü destekleyen kanıtlar bulmak olsaydı işim! Bu da bir kural olurdu! Ben daha çok Tanrı ile konuşan biriyim. Sana söylemiştim. İnanmak için yaşamak değil bu, yaşayacaklarıma inanmak!
-Özgür İrade-
Manipüle – Beni de Tanrıyla konuşturur musun?
Argüman – “Konu nedir?” Evladım!
Manipüle – Ahaha çok şapşiksin!
Argüman – İnanmamaya inanmak, çok saçma bir kural evlat! Kuralsız olmak, en sağlam kuraldır! Tanrı ile konuşmak istiyorsan, Melekler hakkında daha çok şey öğrenmelisin! Ve senin içinde bulunduğun duruma “Özgür İrade” deniyor.
Manipüle – “Özgür İrade” bu sözcükler hoşuma gidiyor. Kendimi daha iyi hissetmeme sebep oluyor. Evet, tam olarak amacım bu. Özgür olmak!
Argüman – Bunun anlamı “Özgürlük” değildir! Başına gelenlere özgürce dayanabileceğin anlamına gelir. Mesela sakatlanıp ömrünü bir sandalyede geçirebilirsin. Buna hakkın var. Bu Tanrı ile konuşanların çeşitliliğine vurgu aslında! Dayanabildiğin kadar özgür olmak!
Manipüle – Arada sırada Tanrı ile konuştuğumu hissediyorum. Tamam, kabul ediyorum. Seni manipüle etsem de bundan vazgeçmeyeceksin. Peki, senin en önemli amacın nedir?
Argüman – Hoşlandığın kelimenin özünde bir kök var. “Özgün olmak!” Benim amacım özgün olmaktır! Başıma gelen en iyi şeye dayanmak ve bu enerjinin açığa çıkmasına sebep olmaktır! “Yaratıcılık,” özgürlüğe benzer diyebilirim.
O gece geç saatlere kadar konuştular. Tanrıyla konuştuklarını biliyorlardı. Hayal edilen ne varsa herkes oradaydı. Elini havaya kaldırdığın zamanları hatırla “Argüman,” dedi. Manipüle!
Argüman, tek tek saymaya başladı.
Metro yolculuğunda, ilkokul sıralarında, söz hakkı için, kendini belli etmek için, savunmak için, saldırmak için, teslim olurken, tutuklanırken ve hatta sevişirken ellerimi havaya kaldırırdım.
Bana beni ilk gördüğü anı söyledi. Elleri havadaymış!
Gülümsedim!
İki şairi anımsattı bu yazınız. Biri Rilke. Dujno Ağıtları kitabında birinci ağıt, kitaba giriş niteliğindedir.
Toplamda on bölüm içinde “melek” lere dair çok etkili dizeleri mevcut.
“Her melek korkunçtur.” İfadesi örneğin. İyi olarak algılanan melek/ sözcüğü karşısında sarsıcı bir söyleniş Rilke’nin.
Bir diğer şair de Lale Müldür, meleksi bir varlığı olan yazar benim için.
Bu metin yani Argüman ve Manipülasyon söyleşisi felsefi güzel bir tarz olmuş. Belki bir seri çıkar. Elinize sağlık.
Sayende iki şair daha tanımış olacağım. Bende teşekkür ederim.
Argüman ve manipülasyon bir süredir üzerine hayal kurduğum iki garip insan umarım bir seri çıkar. Çok hoşuma gitti benimde karakter isimleri. 🙂 Keyf olsun!
Tanrıyla konuşabilir ama onun gözlerinin içine bakamazsın ve bence melekler mükemmeldir.
Bende diyorum niye kimse gözümün içine bakmıyor aşa insan oldukları içinmiş 🙂 meleklere bayılıyorum!
Kullarını azat etmeden özgür olamazsın 🙂
Hmm sevdim bu bakış açısını 🙂 biraz daha açar mısın?
Eski bir tanrıdan tavsiyeler ha! 🙂 Kullar sürekli isteyen mızmız bebekler gibi dizinin dibinde “baba onu al, baba bunu al” diye tutturmadıkları zaman “O bana şunu yaptı, bu benim başımı yardı” diye şikayet eder dururlar. Kullar, tanrıyı uşakları zanneden aptal yaratıklardır. Bu yüzden onlara götlerini silecekleri tuvalet kağıdını bile kullanma kılavuzuyla satmak zorundasındır. Bir yere çukur kazıp başında da “ÇUKUR” yazan bir tabela koymazsan içine düşer ondan sonra da “kader” der seni suçlarlar. Tanrı olduğun için de “hayır aptal! bu kader değil sen malsın” diyemezsin çünkü bir tanrı olarak ağırlığın vardır. Tanrının en büyük pişmanlığı eminim ki sapiens türünün evriminde güdü yerine bilinç-zeka falan diye bir şeyler karıştırması olmalı. Bu yüzden eğer ben tanrı olsaydım ateistleri yaratır tüm kulları başka şeylere inandırmaya çalışırdım, tıpkı şimdiki gibi. Gerçi bunların azat olanları da bi acayip. Tanrıya inanmayı bırakıp evrene mesaj gönderen bir türleri var bunların. Panenteizmden panteizme sapıyorlar… Sonuç olarak bu işe yaramaz dileklerin tümü boş… Düşünsene güzellik yarışmasına girip her aşaması kulis faaliyeti olan kirli bir rekabet bittiğinde kafasında taç taşıyanı “dünya barışı” diliyor. Her gün çoluk çocuk öldürten dünya liderleri BM’de toplanıp barış diyorlar, özgürlük diyorlar… Şaka olmalı ama değil. Çoook affedersin ama bu dilek kutusu gibi gezinen kullar bi siktir olup gitsinler de biz tanrıların kafası biraz rahat etsin.
Peki ya şamanlar?? 🙂
Şamanlar meskalin alıp gündüz vakti rüya görmeye devam etsin. 🙂
Kullarını ödüllendirme biçimin değişikmiş 🙂 Ben inanıyorum Tanrım!
Ahahahhshsh
Ve senin içinde bulunduğun duruma özgür irade deniyor 🙂