Saksı

Bir saksıya tohum atarsın.
Bir tarlaya tohum atarsın.
Bir işe tohum atarsın.
Bir eve tohum atarsın.
Bir kadına tohum atarsın.
Bu tohumların hepsi yeşerir bahçıvan!

İki insan olur, kendini tanıman için.
İki basamak, yukarı gidersin onlar için.
İki kere büyürsün hayatta, kendin için.
İki ileri bir geri gidersin sonra, sarhoş herif!
İki dünyayı da gezersin böylece.
Bu koca ormanda, kaybolursun bahçıvan!

Üç günlük dünyaya çivi çakarsın.
Üç asırlık mevzuyu, kesin unutursun.
Üç kez, sadece üç kez, hata yaparsın.
Üç aşağı beş yukarı yaşarsın işte.
Üç kürekle kum atarlar sana.
Bu mezarlıkta yatarsın böyle, bahçıvan!

Saksıda yetişen tohum, çiçek açacak.
Tarlan sana mahsul verecek.
İşinden çok para kazanacaksın.
Evine böyle yakışacaksın.
Sonra çocuk olacaksın bahçıvan!

Önce insanlara bakacaksın.
Sonra yukarıya bakacaksın.
Bir gün gelip kendine bakacaksın.
Kafayı bulmaya bakacaksın.
Her yeri gezeceksin bahçıvan!

Çiviyi buraya çakıyorsan.
Çekici de unutacaksın.
Hata yapacaksan.
Unutmadan yaşayacaksın.
Kürekle kum atanları,
Geride bırakacaksın bahçıvan!

Saksıda yetiştirdiğin çürüyecek.
Mahsulün tamamen tükenecek.
Paran bir gün bitecek.
Evde oturamayacaksın.
Çocuk olamayacaksın, bahçıvan!

İnsanlara baksana.
Yukarıya bir bak!
Hadi şimdi kendine bak!
Kafan daha güzel mi?
Gezebiliyor musun bahçıvan?

Çaktın mı çivini?
Unuttun mu, Hata yapmayı?
Unutulmaz ki!
Kum çok da, kürek üç tane!
Ah be bahçıvan!

Bunların hepsini sen ektin..
Bir saksıya..
İki insana..
Üç hataya..
Yetiştirdiğin tohumlar artık yeşerdi..
Yeni bir mahsül ver be bahçıvan!

Pembe çiçekleri, eflatundan ayır..
Salonuna göre olsun..
Çocuk gibi şen ol..
Ruhuna değsin..
Kendi içine ek, bu sefer..
Yelkenin doldu bahçıvan!
Tohumlar kafayı buldu sarhoş herif!
Yeni bir mahsül ver!

Mutlu Ereriş