Turuncu

Kavunun içidir.
Güneşin saçı.
Gitarın perdesi.
Neşenin tohumudur.
Sonu iyi biten bir film gibi,
akşam üstüne benzer!
Aklınızda canlanan,
şu palmiye ağacının yanında durur!
Ve tropik meyveler gibi tatlı, suludur.

Güneyden gelir.
Avuçlarınıza dolar.
Ufukta yükselir.
Güneşin göz bebeğidir.
Gözleri efkarlı bakan çocuklar gibi,
hüzün dolu, tuzlu kraker’e benzer!
Aklınızda kalan,
şu derin acının sonu odur!
Ve minik bir orman gibi heybetli, diridir.

Biten sevdanın rengidir.
Bahar sonunda sararan çiçektir.
Birbirinden ayrılmış ellerdir.
Sonbaharda teninize dolanan hüzünlerdir.
Gün batarken akşam üzeri gibi,
gömülmek istediğiniz şeye benzer!
Aklınızdan hiç çıkmayan,
şu derin mezarın manzarasıdır!
Ve yaşamın kıyısındaki gibi sürüp, gider.

O, bal kabaklarının bedenidir.
Kabak tatlısının lezzetidir.
Vosvosların en tatlısıdır.
Güz mevsimine dönerken, içinizi ısıtan tek papatyadır.
Kahve fincanının altında duran kağıt peçete gibi,
içinize hapsetmek istediğiniz şeye benzer!
Aklınızdan hiç gitmeyen,
şu güzel gecenin yıldızıdır!
Ve ışıl ışıl parlayarak, size yol gösterecektir.

“Çok aşıkken göğe bakınca insan göğü turuncu görürmüş!”

Turuncu Aşk
10.10.2018

Mutlu Ereriş