Korkak kozasından çıkan sert ve erkeksi bir kelebeği izliyordum. Hayat en çok insanlar için kelebekler için değildi. Mavi kumbarada tatil...

Bazı geceler diğerlerinden daha siyah ama ışık karanlığın solmasına izin vermiyor... Sızabiliyorsunuz! Işık gibi! O kuytu yerlere... Ama uyumak için...

En önemli yetenekleriniz bir gün yaşlı bedeniniz tarafından reddedilecek! Sürekli çalışarak bilediğiniz, en becerikli olmaya çalıştığınız, sürekli çırpınarak kariyerinizi planladığınız...

Artist’tir! Hayatı görmek isteyenlerin gittiği sahneye çıkan artist'tir bence ! Soğuk bir duş alıp, geliyorum hemen sahne'ye! Kırsal mevki de...

Yıllardır baktığım bir grafik var. İnanılmaz bir grafik bu! Bu gra-fi-ğiii si-ze tarif eder-ken durumu siz-de kavra-ya-cak-sınız! di-yee dü-şü-nü-yorum! Anladığım...

Bir kalabalık... Dünden, yarına kadar olan sürenin yirmi dört saatten fazla olduğunu düşünürsek... Bugün'den yarına kalan zamanı... Güzel geçiririz diye...

Eğer yolunuz Avrupa'ya düştüyse siz de Türkiye'den sıkılmış olmalısınız. Bu yolculuk insan vaktiyle 6 Nisan sabahı saat 10'da başlıyordu. İzmir...

GORICA'dayım.. Ülkenin en yüksek tepesinde! Burada insanın ufku açılıyor! Rüzgar, yeryüzüne yakın davranıyor! Kuşlar, yem istemiyorlar! Çok, sakin bir yer...

Çığlık atmadan sessizliği bulmak, karanlık bir mağaranın içindeki ışığa kavuşmak gibi.. Başım ağrıyor.. Karanlıkta oturmuş ışıktan uzaklaşmaya çalışıyorum.. Gözlerimi kapatmak...

Bu sene, elime ne aldıysam köpürdü... Corona içiyorum.. Şişeyi elime alıyorum, hop köpürüyor.. Deniz kenarındayım.. Ayaklarımı suya uzatıyorum, hop köpürüyor.....