Kopyalanamaz © 2012 whereishuman. Ellerimle yaptım & Mutlu Ereriş
Küçük koridorlardan geçip, büyük bir odaya kapandım..Odanın pencerelerini açıyorum arada..Havaya karışmak için, su içiyorum mesela..Kuyudan! Koridorlardan geçerken oda da kapalı...
Bazı dalgalar denizde, bazıları beyinde, birkaç tanesi de uzayda yayılırken, amaç boşluğu dolduran enerjinin taşınması ve kıvırcık saçlarını tarif etmektir....
Sun Kahvemi yudumluyor ve ofisimdeki koca pencereden dışarıyı izliyordum. Bulutların cevize benzediği hayali, kuşların kanatları yüzünden dağılıyordu. Özgür olmak için...
O sabah alnımda yoğun ter taneleriyle uyanmıştım. Kötü bir rüya ya da kalın bir yorgan değildi sebep! Güneş pis pis...
Bazen içim burkuluyor. Turuncu renkler solduğunda, hayal kırıklığına uğradığımda, özlediğim şeyleri hatırladığımda. "Ne için kaçar ki insan!" Bulutların içinden trenler...
Karabiber tanesi kadar ufak,çiçek tarlası kadar narindi! Seni zibidi, derdi! Pencerenin kenarına damlayan,kucağıma oturan,gözlerimi ovalayan sanki o değildi! Her şey...