Bir kadını sevecekseniz böyle sevin!
Selam Ay ışığım, deniz kenarında, geceleyin.
Ya da denizin ortasında, neresi olursa olsun,
söylerken ağıtlar, dalarken kendi avuçlarıma.
Senin yüreğindir duyduğum ses.
Selam Ay ışığım!
Nasıl olabilirdim, gamsız ve densiz.
Bir vasat gibi, özensiz duran bir köle,
Sahiden çelimsiz olduğunu aşkın, söyle?
Selam Ay ışığım!
Ne beter, böyle karanlık düşünmek şimdi seni?
Daha da beter, eğer aydınlıkta değilsen oysa:
Tanrı öylesine sorumsuz bir güzellik vermiş ki sana.
Selam Ay ışığım!
Ey – insanlar, tanrılar, melekler.
Açın kanatlarınızı elinizden geldiğince ona.
Üzdürmem onun, dokundurtmam kılına.
Selam Ay ışığım!
Duygudan önce, düşünce varmış.
Varlığından haberim olmayan şeyler düşünüyordum.
Hayal diyorlardı, hayal görüyor muşum.
Haberdar olduğum, henüz hissetmediğim bir şey de olabilirmiş.
Selam Ay ışığım!
Ayaklarınla mı bacaklarınla mı yürüyorsun bu yollarda?
Böyle demiştim sana, hatırlıyor musun?
Ayaklarımın üstünde, bacaklarımla beraber demiştin!
Selam Ay ışığım!
Nasıl bir şey olmalı şiir?
Utandıran bir şey mi?
O canileri hizaya getirir mi?
Bir kadını böyle severler mi?
Söyle Ay ışığım!
Yaşam bir ot değilse aslında,
Neden ezip, geçiyor bu insanlar onu.
Selam Ay ışığım!
Umarım asla bilmezsin ne kadar kederliyim.
İnan, daha çok seveceğim seni.
inan, ders olacak ölümüm onlara.
inan, yok edeceğim onları bu şiirle.
Selam Ay ışığım, dilerim pırıl pırıl parlarsın hep.
Bir yıldızdan saçılan ışık gibi harlarsın, göklerde.
Suçlayamaz hiç kimse seni, sakın korkma.
Şükür ki girdin yaşamıma.
Selam Ay ışığım!
Not: Cinsiyetsiz olmayı daha çocukken seçmiş birisi olarak, içimden gelen sesi buraya aynen not ediyorum. Bu şiirde ritm ve kültür çalıntıdır. Bir zavallı olmayı nasıl seçersiniz, Kadın olmak varken, hiç bilmiyorum!
